Dante Alighieri Boska komedia – opracowanie

inaczej uosobienie; nadanie abstrakcyjnym pojęciom, przedmiotom cech ludzkich – ukazanie ich jako osoby

dłuższy utwór wierszowany; historia skupiona wokół jednego wątku w odróżnieniu od eposu, w którym są wątki epizodyczne

wzorowana na Beatrice Portinari, córce zamożnego sąsiada, w której zakochał się Dante, kiedy miał 9 lat. Uczucie nigdy nie znalazło spełnienia – Beatrice została poślubiona innemu, a po kilku latach nieoczekiwanie i przedwcześnie zmarła. Po jej śmierci Dante się załamał.

doktor Kościoła; mistyk, czyli osoba doznająca bezpośredniego kontaktu z Bogiem), organizator II krucjaty

zastąpienie znanego słowa określeniem wielowyrazowym

zestawienie dwóch całkowicie różnych elementów

[dante aligieri] (1265–1321); urodził się we Florencji; wywodził się ze znanego, choć zubożałego, rodu; studiował na uniwersytetach w Bolonii i Padwie oraz na paryskiej Sorbonie; w młodości przeżył wielką platoniczną miłość do Beatrycze Portinari, która zmarła w 1290 r.; po jej śmierci poeta opisał swoje uczucie w tomie wierszy Życie nowe; angażował się w życie społeczne i polityczne rodzinnego miasta; należał do stronnictwa politycznego, które przegrało walkę o władzę; w 1302 r. przeciwnicy polityczni zarzucili mu korupcję i defraudację miejskich funduszy i skazali go na dożywotnie wygnanie; poeta nie wrócił już nigdy do ukochanego miasta, a w czasie wygnania, oprócz pomniejszych utworów, takich jak traktaty, wiersze i listy, stworzył swoje największe dzieło, Boską komedię